Seksoholizm - przyczyny, objawy. Terapia dla seksoholika

Seksoholizm jest uzależnieniem, należącym do grupy uzależnień behawioralnych, czyli związanych z zachowaniem. Jego głównym objawem jest przymus uprawiania seksu czy też podejmowania innych czynności seksualnych. Potrzeba jest silna i niekontrolowana przez daną osobę, niemożność jej zaspokojenia wiąże się z odczuwaniem negatywnych emocji, w tym złości, frustracji, smutku. Seksoholizm przyjmuje różne formy, bywa uzależnieniem uznawanym za dewiację. Jaka jest jego geneza, przejawy oraz możliwości leczenia terapią seksoholika?

Przyczyny seksoholizmu. Jakie są powody zostania seksoholikiem?

Skąd bierze się to zaburzenie? Na wykształcenie się tego uzależnienia wpływ może mieć wiele czynników. Wymienia się wśród nich czynniki genetyczne, a dokładniej podatność na popadanie w uzależnienia. Kolejna kwestia to czynniki biologiczne, w tym wszelkiego rodzaju zaburzenia pracy mózgu i jego poszczególnych układów. Seksoholizm może również wykształcić się jako reakcja na trudności w rodzinie pochodzenia, w tym wychowywanie się w rodzinie patologicznej, pod opieką nadmiernie surowych czy opiekuńczych rodziców. Czynnikiem wywołującym to uzależnienie mogą być również kwestie osobowościowe, w tym mała pewność siebie, którą dana osoba pragnie zwiększać poprzez realizowanie swoich erotycznych fantazji oraz udowadnianie sobie swojej atrakcyjności. Zwykle jednak to nie sam seks jest przedmiotem uzależnienia ale trudności, w tym emocje, które ma dana osoba i które - przez satysfakcję seksualną - pragnie rozładować. Może w ten sposób walczyć ze swoim lękiem, złością czy życiową frustracją. Uzależnienie to dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn, choć panowie borykają się z nim częściej niż panie.

Seksoholizm - formy i objawy uzależnienia

Formy seksoholizmu są bardzo różnorodne. Najpowszechniejszą jest oczywiście częste doświadczanie kontaktów seksualnych, zwykle z osobą, z którą jesteśmy w związku ale może i często prowadzi do zdrady. Partner lub partnerka nie rozumie zwiększonego zapotrzebowania na seks ukochanej osoby, zaczyna odmawiać stosunków lub innych zachowań seksualnych, a seksoholik zaczyna poszukiwać wyjścia z sytuacji, którym w tym wypadku jest - niestety - zdrada. Zwykle nie chodzi o romans, ale umawianie się z wieloma osobami, ponieważ osoba z tym zaburzeniem ma coraz to większe potrzeby seksualne. Realizować je może również na inne sposoby, w tym poprzez oglądanie filmów pornograficznych, masturbacje czy popularny ostatnio cyberseks.

W przypadku seksoholizmu, jak przy innych tego typu uzależnieniach, pojawiają się oczywiście wyrzuty sumienia, chwilowa skrucha, ale dopiero po zaspokojeniu seksualnym. Wcześniej seksoholik jest

• drażliwy,
• nerwowy,
• poddenerwowany,
• może być agresywny.

Pierwszymi objawami tego uzależnienia są obsesyjne myśli o seksie i tym, co jest z nim związane. Pojawia się także masturbacja, najpierw dość regularna, a później wręcz obsesyjne. Dana osoba stale myśli i mówi o seksie, czyta artykuły na ten temat w prasie czy sieci, ogląda filmiki, nagrywa je… Jej życie seksualne nabiera kolorów: uprawia seks często i na różne sposoby nierzadko z wieloma osobami (także naraz), może realizować swoje najbardziej odważne fantazje seksualne. Często nie ma żadnych zahamowań, oczekuje tego samego od drugiej strony. Jej libido jest tak silne, że po pewnym czasie niemożliwe staje się trwanie w normalnym związku. Seksoholicy nierzadko korzystają z usług agencji towarzyskich, uprawiają także seks przez Internet i telefon.

Seksoholizm - fakty i mity

Poniżej 7 najpowszechniejszych i budzących wątpliwości stwierdzeń na temat seksoholizmu: obalamy mity i potwierdzamy fakty na temat tego zaburzenia.

1. Seksoholik może być pedofilem - PRAWDA, ale nie zawsze nim jest
Owszem, osoba uzależniona od seksu może - w ramach zaspokojenia seksualnego - dopuścić się czynu niezgodnego z prawem, jakim jest obcowanie seksualne z osobami nieletnimi. Są to przypadki podlegające bezwzględnej karze. Niestety, czasami uzależnienie jest tak silne, że osoba chora znajduje najsłabsze ofiary, które staną się jej pomocne w walce ze swoimi emocjami, które rozładowuje poprzez seks. Na szczęście nie każda osoba "realizuje się" w ten sposób.

2. Seksoholik może dopuścić się gwałtu - PRAWDA
Podobnie jak wyżej - niestety - w ramach realizacji swojego uzależnienia seksoholik może dopuścić się gwałtu. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy nie ma innej możliwości zaspokojenia swojego popędu. Gwałtu może dopuścić się na osobie bliskiej, ale także na nieznanej. W procesie brana pod uwagę jest opinia psychiatry, może być traktowana jako okoliczność łagodząca, co sprawia, że osoba z tym zaburzeniem trafia do zakładu karnego z odziałem terapeutycznym i tam leczy swoje uzależnienie.

3. Uzależnienie od seksu wynika z długotrwałej abstynencji - FAŁSZ
Zwykle nie ma to związku, wiemy już, że wśród przyczyn uzależnienia od seksu wymienia się czynniki genetyczne, biologiczne, związane z domem rodzinnym oraz osobowością. Medycyna i psychiatria zna pewnie podobne przypadki, ale na wykształcenie się uzależnienia złożyło się zapewne wiele innych czynników. Analogiczną sytuacją byłoby nałogowe picie alkoholu po okresie abstynencji, a zwykle nie ma to ze sobą związku, ponieważ w uzależnieniu nie chodzi o sam jego czynnik, ale o to, ze staje się on środkiem do radzenia sobie z pewnymi trudnościami, np. emocjami, traumą życiową itp.

4. Seksoholizm może być groźny - PRAWDA
Owszem - uzależnienie od seksu, jak każde inne uzależnienie behawioralne, może mieć niebezpieczne skutki. Mogą one dotyczyć samej osoby uzależnionej, jak i nieść konsekwencje dla społeczeństwa. Seksoholik może cierpieć fizycznie, psychicznie, może rozpaść się jego rodzina, więzi przyjacielskie, ucierpieć może jego praca, ale i może dopuści się czynów karalnych. Nieleczone uzależnienie może prowadzić do wielu zaburzeń, w tym nawet samobójstwa!

5. Osoba uzależniona od seksu może wpaść w inne nałogi i choroby - PRAWDA
Rozwijając poprzednią kwestię: tak, seksoholizm może prowadzić do wielu chorób i zaburzeń, w tym chorób, związanych z układem płciowym, ale i zaburzeń psychicznych: depresji, nerwicy i innych typów uzależnienia.

6. Seksoholik nie może być homoseksualistą - FAŁSZ
Oczywiście, że jest to fałsz - osoba uzależniona od seksu może być przedstawicielem każdej orientacji seksualnej, również homoseksualnej i biseksualnej.

7. Można żyć z osobą uzależnioną od seksu - PRAWDA
Nie da się ukryć, że wiele osób w takich związkach pozostaje mimo postawienia stosownej diagnozy. Jak wygląda życie z taką osobą? Nie jest łatwe, ponieważ w jego życiu najważniejszy jest seks i zachowania mu pokrewne, realizuje je w celu zapanowania nad emocjami. Warto więc postawić na specjalistyczną terapię, aby dowiedzieć się, jakie problemy stoją za podejmowaniem zachowań seksualnych partnera. Może to niska samoocena, problemy z domu rodzinnego lub trudności z okazywaniem pewnych emocji? Kolejne sesje terapeutyczne, na których może pojawiać się równocześnie osoba współuzależniona czy partner seksoholika, która również może potrzebować rozmowy wspierającej, z pewnością pomogą.

Leczenie seksoholizmu - terapia dla seksoholika

Uzależnienie od seksu wymaga specjalistycznej terapii - zwłaszcza, gdy nałóg jest już na zaawansowanym stadium i wyraźnie dezorganizuje życie danej osoby. Podstawą w tym wypadku jest diagnoza psychiatryczna, potwierdzająca uzależnienie oraz idącą za tym propozycją różnorodnych form pomocy. Najefektywniejszą jest specjalistyczna terapia psychologiczna, w tym indywidualne spotkania z psychologiem, ale i pomoc w postaci grupy wsparcia. Na spotkaniach indywidualnych pacjent omawia z terapeutą swoje trudności, przepracowuje emocje, wypracowuje nowe metody radzenia sobie w danej sytuacji. Na terapii grupowej, tzw. meetingu, wymienia się z doświadczeniami z innymi uzależnionymi, taka forma wsparcia jest również bardzo popularna w przypadku uzależnienia od alkoholu.

Warto dodać, że seksoholizm rzadko wymaga hospitalizacji, czasami jednak wskazane jest dokładne przebadanie pacjenta i ustalenie leków. Farmakoterapia obejmuje zwykle stosowanie leków uspokajających, łagodnych nasennych czy leków, które stabilizują wydzielanie hormonów, co może zmniejszać libido i hamować objawy.

Pamiętajmy, że seksoholizm, jak każde inne uzależnienie behawioralne, jest chorobą i wymaga specjalistycznej terapii. Ponadto osoba z tym zaburzeniem powinna spotkać się także ze zrozumieniem ze strony rodziny i znajomych. Dzięki temu o wiele lepiej i szybciej wychodzi się z nałogu, gdy czuje się wsparcie najbliższych. Choć życie z osobą uzależnioną nie jest łatwe, to obecność ukochanych osób może - obok fachowej terapii - być najlepszym i najpiękniejszym lekiem, jaki można sobie wyobrazić.