Czym jest seksizm? jak z nim walczyć? Seksista

SeksizmTermin seksizmu pochodzi z lat 60-tych XX wieku, kiedy to dyskryminacja kobiet była tak silna, że stworzono termin, który opisywał dyskryminację ze względu na płeć. Jest nim właśnie seksizm, analogicznie do rasizmu, traktujący o tym, że jedna płeć jest lepsza od drugiej. Warto poznać lepiej to pojęcie i dowiedzieć się, kim jest seksista i jak walczyć z seksizmem?

Seksizm dawniej i dziś - źródła seksizmu

Seksizm, jako pogląd powstał w latach 60-tych ubiegłego wieku. Był nowatorskim ruchem, który miał na celu zrównanie praw kobiet i mężczyzn. Na czym polegała wtedy dyskryminacja pań? Z pewnością nasi rodzice i dziadkowie zgodzą się ze stwierdzeniem, że życie kobiet w tamtych czasach i obecnie było zupełnie inne. Mało która kobieta była wykształcona, zazwyczaj rolą pań było wyjście za mąż, urodzenie dzieci oraz zajmowanie się domem.

Panie zaczęły buntować się przeciwko rzeczywistości i walczyć o swoje prawa. Dziś kobiety swobodnie podejmują naukę na studiach wyższych, a nawet pną się dalej, robiąc karierę naukową, zajmują wysokie stanowiska, również kierownicze, zakładają własne firmy, są obecne w polityce.

Wiele pan umiejętnie łączy karierę z obowiązkami domowymi, a mimo to… seksizm nadal jest obecny w naszej kulturze. Dlaczego? Skąd bierze się dyskryminacja kobiet, skoro praktycznie mogą one dokładnie to samo, co mężczyźni?

Źródła uprzedzeń wobec pań i przejawy dyskryminacji są różnorodne. Mogą być związane z wychowaniem, w tym brakiem empatii i tolerancji, mogą wiązać się ze strachem, że np. kobieta zajmie stanowisko mężczyzny lub będzie jego szefem itp.

Objawy seksizmu

Jak przejawia się seksizm i jak ten pogląd wpływa na nasze życie? Przede wszystkim obejmuje on myślenie schematyczne, jednostronne, niejako faworyzujemy jedną płeć, zależnie od tego, jaką sami reprezentujemy (tak, panie również mogą mieć poglądy seksistowskie!).

Do najbardziej jawnych przejawów seksizmu należą:

  • wypowiedzi słowne, np. na temat kobiet, obrażaniu ich itp. ale i zachowaniu,
  • molestowanie seksualne,
  • zaczepianie kobiet na ulicy,
  • mobbing w pracy,
  • proponowanie gorszej pensji,
  • proponowanie gorszych stanowisk pracy.

Co ciekawe, panowie również mogą spotkać się w seksizmem w pracy, np. panowie, którzy chcą podjąć pracę w przedszkolu czy na stanowisku pielęgniarza.

Jak myśli i zachowuje się seksista?

Jak rozpoznać osobę o seksistowskich poglądach? Jak taki człowiek się zachowuje? Seksista to człowiek żyjący uprzedzeniami. Cechuje go sztywność w myśleniu i działaniu, nie potrafi on wyjść poza swoje schematy. Seksista może być także osobą zakompleksioną, mało pewną siebie, która przez uprzedzenia i dyskryminowanie kogoś chce poprawić swoją pewność siebie albo przynajmniej swój obraz w oczach innych. Osoba o seksistowskich poglądach nie wierzy w równouprawnienie, opowiada się za jedna płcią i uparcie trwa przy swoich poglądach, wyśmiewając próby nakłonienia go do zmiany zdania. Pamiętajmy, że seksistą może być zarówno kobieta, jak i mężczyzna. Dla przykładu: mężczyzna o seksistowskich poglądach może twierdzić, że kobieta nie powinna robić kariery, a jedynie zajmować się dziećmi, a jeśli już pracuje, to jej pensja powinna być niższa niż jej męża. Z kolei kobieta o poglądach seksistowskich może twierdzić, że mężczyzna nie będzie potrafił zająć się dzieckiem oraz przygotować obiadu i gdy ona będzie w pracy będzie trzeba zatrudnić opiekunkę i pomoc do domu.

Jak walczyć z seksizmem?

Jak możemy walczyć z przejawami seksizmu? Czy tłumaczyć każdemu, że jesteśmy równi, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni mają do spełnienia ważne role? Niestety, nie zawsze to wystarczy. Z seksizmem należy walczyć zdecydowanie, reagować na wszelkie jego przejawy, w tym lobbing w pracy, należy przeciwstawiać się niesprawiedliwemu traktowaniu, niższej niż kolega pensji itp. Należy zdecydowanie reagować na niewybredne dowcipy, zgłaszać wszelkie przesłanki o tym, że ktoś przejawia zachowania seksistowskie.

Drugą formą walki jest zapobieganie seksizmowi, a dokładniej uczenie dzieci od najmłodszych lat empatii i tolerancji oraz wpajanie im poglądu, że wszyscy są równi, bez względu na płeć, kolor skóry, zajmowane stanowisko, stan zdrowia i zasobność portfela. Jak pracować z dzieckiem? Można na przykład:

  • czytać mu książeczki, w których bohaterowie zmagają się z różnymi uprzedzeniami, np. do grupy przedszkolnej dołączył niepełnosprawny kolega, na spacerze ktoś spotkał czarnoskóre dziecko, w innej książeczce bohater uderzył dziewczynkę, bo jest słabsza: należy przeanalizować z dzieckiem sytuacje, opisane w książkach lub samodzielnie wymyślonych bajkach, możecie wrysować to, co się stało, spróbować zmienić rozwiązanie historii, wymyślić inne zakończenie bajki.
  • reagować na wszelkie przejawy nietolerancji u dziecka, np. na słowa: "Nie będę się bawić w Bartkiem, on jest głupi, bo nie umie ładnie mówić", należy powiedzieć: "Synku, Bartek ma wadę wymowy. Bartek bardzo pilnie ćwiczy, aby mówić jak najładniej. Może być mu przykro, gdy się z niego wyśmiewasz. Musimy go wspierać i pomagać mu, a na pewno będzie mu miło".
  • dbać, by dziecko z szacunkiem odnosiło się do osób dorosłych ale i innych dzieci, by witało się z nimi, używało zwrotów grzecznościowych.

Taka edukacja od najmłodszych lat i wychowywanie w duchu empatii oraz tolerancji dla inności procentuje każdego dnia. Wychowasz dziecko na świadomego człowieka, który będzie potrafił prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie oraz odpowiednio reagować na wszelkie przejawy dyskryminacji.

Marlena Mokras
Kobieta, mama, żona, psycholog, pedagog, nauczyciel - kolejność nieprzypadkowa. Pasjonatka zdrowego stylu życia, lubiąca (chyba jak każda kobieta) śledzić trendy modowe i urodowe.

Komentarze